ارائه سخنرانی

این روزها اطراف هر یک از ما پر شده است از آشنایی‌های رنگارنگی که به سرانجام نرسیده‌اند و یادآوری آن رابطه‌ی از دست رفته چیزی جز پشیمانی و مرور خاطرات تلخ برای افراد به دنبال ندارد. گاهی عمر این روابط آن قدر کوتاه می‌شود که از چارچوب یک تعامل دوطرفه خارج می‌شود و گاهی هم با وجود مدت زمانی که از شکل‌گیری آن گذشته است بازهم طرفین با در بسته رو به رو می‌شوند. انگار ذره ذره وجودمان در کنار هسته اصلی کائنات هر لحظه یادآوری می‌کنند که هیچ چیزی اصیل‌تر و مستحکم‌تر از بنیاد خانواده و هیچ آموزشی ضروری‌تر از روانشناسی خانواده برای حفظ چارچوب آن نیست.

جای تعجب نیست که روابط خانوادگی مناسب باعث افزایش رضایتمندی فرد شوند و درست در مقابل آن، روابط سردرگم فرد به فرد باعث نارضایتی ما شوند. با این حال بسیاری از اعضای خانواده، به همان اندازه که به سایر اعضا محبت و عشق می‌ورزند از آن‌ها نفرت دارند! این دقیقا همان چیزی است که باعث جدایی و عدم همراهی و سازش افراد خانواده می‌گردد. جالب است بدانید که تعامل با یکدیگر، هسته اصلی یک خانواده است که بدان پویایی می‌بخشد.

 

فرهنگ خانواده، تعداد فرزندان، وضعیت تحصیلی و جایگاه اجتماعی هر یک در مجموع اکوسیستم پیچیده‌ای را به وجود می‌آورند. اکوسیستمی که برای مدیریت و برپایی نظم در آن به ناچار باید دست به دامن یادگیری روانشناسی خانواده شویم و تک تک موقعیت‌های زندگی را با مفاهیم مختلف آن به چالش بکشیم.

شناخت ارزش حقیقی خانواده در اجتماع

آن چه زندگی را در قرن بیست و یکم جذاب می‌کند تنوعی است که بین سازمان‌ها و اجتماعات مردمی وجود دارد. در این بین قطعا یکی از جذاب‌ترین گروه‌ها همان خانواده است که اگرچه در ذهن ما از یک زوج دونفره تشکیل می‌شود، اما در حقیقت انواع تعریف خانواده گسترده‌تر است و ما در بحث روانشناسی خانواده ملزم به شناخت جایگاه هر یک هستیم تا تحلیل درستی از موقعیت‌های موجود داشته باشیم.

 

در ایالت متحده آمریکا از هر 5 خانواده موجود، فقط یک خانواده از زوج و یا زوج و فرزاندانشان تشکیل شده است. بنابراین شکل خانوار‌ها به جز فرم معمول اولیه، می‌تواند اشکال مختلف دیگری هم داشته باشد:

1. خانواده‌هایی فقط با پدر و یا مادر و یا بیش از یک پدر یا مادر
2. زوج‌هایی که فرزند ندارند
3. زوج‌هایی که بعد از طلاق هنوز هم چارچوب خانواده را حفظ کرده‌اند
4. زوج‌هایی که بدون طلاق جداگانه و به تنهایی یا با فرزند زندگی می‌کنند
5. خانواده‌هایی که به خاطر حضور اقوام والدین پرجمعیت‌تر شده‌اند
6. افرادی که با هم زندگی می‌کنند؛ اما در تعریف کلیشه‌ای خانواده جای نمی‌گیرند

مفهوم روانشناسی خانواده و نقش آن برای جامعه

با تشکیل خانواده و به مرور زمان مشکلات مختلفی در زندگی ظهور و بروز پیدا می‌کنند که تقریبا کنترل و حل آن‌ها از دست همه اعضا خارج می‌شود. در چنین شرایطی روانشناسی خانواده وارد میدان می‌شود.

روانشناسی خانواده شاخه‌ای جداگانه از روانشناسی نیست؛ اما موضوع خانواده به قدری وسیع است که کارشناسان خبره در این زمینه به صورت تخصصی پژوهش می‌کنند و بنابراین تمرکز خود را روی این مقوله مهم قرار داده‌اند.

 

بنابراین روانشناس خانواده گام به گام و به صورت زیر می‌تواند نقشی تزایدی در حل و فصل بسیاری از اختلافات خانوادگی شود:

1. بررسی و شناخت ریشه اختلافات
2. گفتگوی فرد به فرد با طرفین اختلاف و شفاف‌سازی منشا مشکلات
3. به چالش کشیدن اعضای خانواده و ارائه تمرینات فردی
4. ارائه تمرینات گروهی جهت کسب مهارت‌های زندگی

اکنون همین خدمات به صورت آنلاین هم ارائه می‌شود. ما در دانشگاه زندگی روانشناسی خانواده را به عنوان هسته مرکزی موضوعات روانشناسی بررسی می‌کنیم و همواره راهکارهایی را در این زمینه ارائه می‌دهیم.

 

مقالات بیشتر در مورد روانشناسی خانواده را کلیک کنید

با سایت دانشگاه زندگی همراه شوید

کافی است فقط عبارت “تصمیم گیری” یا عناوین مشابه نظیر “افزایش قدرت تصمیم گیری در زندگی” را در گوگل تایپ کنید تا با میلیون‌ها پست و مطلب درباره مفهوم تصمیم گیری آشنا شوید؛ اما چرا این قدر روی این مفهوم در زندگی بشر تکیه می‌شود؟

بر خلاف آن چه که تصور می‌کنیم، تصمیم گیری یک فرآیند کاملا متاثر از ارگان مغز ما است و آن چه که در مغز می‌گذرد یک شبکه الکتریکی پیچیده است که متناسب با محیط و شرایط احساسی ما خود را تطبیق می‌دهد. بنابراین برای درست تصمیم‌ گرفتن در هر موقعیتی لازم است مغز را تمرین داد؛ درست مثل تمرین ریاضی که به مرور زمان ذهن را سازگار و منعطف می‌کند. بنابراین باید برای تصمیم‌گیری هم مهارت‌آموزی داشته باشیم.

یکی از مهم‌ترین فاکتورهایی که برای کسب مهارت تصمیم گیری لازم داریم اعتماد به خود است.؛ چرا که روی دیگر تصمیم گیری‌های بزرگ و کوچک زندگی ما به اندازه‌ای می‌تواند حساس باشد که سرانجام آن تصمیم گیری چیزی جز حس پشیمان و ناتوانی به دنبال نداشته باشد. در چنین شرایطی اگر تصمیم گیری صحیحی اتخاذ شده باشد و اعتماد به نفس کافی را نسبت به تصمیمات خود داشته باشیم هرگز از راهی که طی شده است احساس پشیمانی نخواهیم داشت.

 

این سری از مهارت‌های لازم در جهت افزایش قدرت تصمیم گیری در زندگی را با هم در دانشگاه زندگی مرور می‌کنیم و مطمئن هستیم به کارگیری آن‌ها در زندگی نتایج مثبتی برای شما به دنبال خواهند داشت.

4 راه برای افزایش قدرت تصمیم گیری در زندگی روزانه

برخی از تصمیم های زندگی آن قدر ساده هستند که مهارت کسب کردن برای اتخاذ آن‌ها معنایی ندارد؛ مثل این که بخواهید تصمیم بگیرید پنج شنبه فیلم دلخواهتان را ببینید یا آن را به جمعه واگذار کنید. اما وقتی که صحبت از تصمیم‌گیری می‌شود همه چیز به زمانی برمی‌گردد که قرار است درباره مسائل سرنوشت‌ساز موضع خود را مشخص کنید. در چنین موقعیتی قطعا تصمیم گیری درست یک هنر است و باید با استفاده از مهارت‌های زیر این قدرت را در خود تقویت کنید:

افزایش قدرت تصمیم گیری با ورزش کردن و فعالیت بدنی

این که در لحظه تصمیم گیری انرژی کافی داشته باشید، بدنتان برای مقابله با شرایط حیاتی آماده باشد و در کل بتوانید در لحظات حساس عکس‌العمل مناسبی داشته باشید را با ورزش کردن و فعالیت بدنی مناسب تضمین کنید.

یکی از بهترین تمرین‌های بدنی، ورزش‌های کششی اول صبح و فعالیت‌هایی است که می‌توانند تا حد معقولی ضربان قلبتان را بالا ببرند. فقط و فقط 10 دقیقه فعالیت بدنی قبل از حضور در محل کار کافی است تا خون با فشار مناسبی به مغزتان برسد و با آمادگی بدنی کامل تصمیم‌گیری کنید.

 

استرس خودتان را با کاهش دفعات تصمیم گیری، کم کنید

به یاد آورید آن شب‌هایی را که قبل از خواب، مادر یا پدرتان شما را ملزم به آماده کردن وسایل و لباس مدرسه برای روز بعد می‌کرد. اما چرا؟ چه فرقی می‌کرد که شب این کار را انجام دهید یا صبح قبل از رفتن به مدرسه؟!

از راه‌های افزایش قدرت تصمیم گیری در زندگی روزانه همین تکنیکی است که از کودکی با آن سر و کار داشتید. یعنی هر چه قدر که موقعیت‌ها برای تصمیم‌گیری کاهش یابند، نتیجه یک تصمیم گیری بهتر خواهد بود. مثلا اگر قرار باشد برای درس خواندن تصمیم بگیرید، وقتی که فقط مسئله درس خواندن مطرح باشد بازدهی شما بیش‌تر خواهد بود تا زمانی که علاوه بر درس خواندن باید برای مرتب کردن اتاقتان هم تصمیم‌گیری کنید!

 

به طور کلی مدیران برجسته و موفق هم همین توصیه را به افراد دارند که مهم‍ترین کارهایشان را در اول صبح انجام دهند و سپس انجام سایر کارهایی که اهمیت کم‌تری دارند را به ساعات انتهایی روز واگذار کنند.

 

برای خواندن مقالات بیشتر کلیک کنید

دانشگاه زندگی همراه شماست

اگر جزء مادران شاغل هستید که در بیرون از خانه به کار و فعالیت مشغولید، احتمالاً دچار مقدار زیادی استرس و اضطراب و مشکلاتی در مدیریت زمان خواهید شد. شاید حس کنید که نمی‌توانید به اندازه کافی برای بچه‌ها و کارتان وقت بگذارید.

شاید هم احساس کنید که همواره در حال تلاش هستید اما نمی‎توانید هیچ کاری را به طور کامل انجام دهید. شاید به اندازه کافی انرژی نداشته باشید و نتوانید فعالیت خود را ادامه دهید. بدون شک وقت کافی را برای انجام کارهای خود ندارید و می‌توان گفت که تقریباً همه مادران شاغل چنین مشکلاتی دارند.

کمبود وقت مشکل اصلی مادران شاغل به شمار می‌رود زیرا این افراد بر این باور هستند که وقت کافی برای خودشان، فرزندانشان، کارهای روزمره و پروژه‌های کاری ندارند.

این مشکلات ممکن است برای شما هم پیش بیاید. کار در دوران مادری و مسئولیت‌های فراوان آن، مشکلات پیچیده خودش را دارد اما به این معنی نیست که باید دوران سختی باشد.

مادری به نام سارا که دو پسر دارد، در زمینه تمرینات تعادلی زندگی و کار فعالیت می‌کند. او می‌گوید که کار کردن در حالی که مادر هستید، یک ماجراجویی جذاب است. یک تجربه لذت‌بخش است اما چالش‌هایی به همراه دارد که مادران باید با آن‌ها مواجه شوند.

در ادامه چندین روش عملی و کاربردی برای کاهش میزان استرس و کمک به شما مادران شاغل برای مدیریت زمان و انجام کارهای‌تان، پیشنهاد می‌دهیم.

 

1. زمان خود را آنالیز و مدیریت کنید

در کتاب لورا وندرکام به نام «کمتر مشغول باشید در حالی که کارهای بیشتری انجام می‌دهید» و کتاب «چگونه زنان موفق، بیشترین استفاده را از وقت خود می‌برند» که درباره مدیریت زمان نوشته شده‌اند؛ راه‌کارهایی ارائه شده است.

شاید خودتان متوجه نباشید اما معمولاً بیشتر از آنچه که فکر می کنید، زمان دارید. به ویژه اگر بر روی یک هفته کامل تمرکز کنید. (به جای یک روز)

اگر به عنوان مادران شاغل فقط به یک روز از زندگی خود فکر کنید، احساس ناامیدی و خستگی خواهید کرد. اما هنگامی که به یک هفته کامل نگاه کنید، متوجه می شوید که تعدادی بعد از ظهر یا صبح با وقت آزاد دارید که می‌توانید از آن‌ها نهایت استفاده را ببرید. شما باید اولویت‌های خود را تعیین کنید و به زمان خود به شکل هفتگی بنگرید نه روزانه.

1. کمی با خود خلوت کنید

مادر شاغلی به نام لیلا می‌گوید «هر چه بیشتر از زمان مادر بودنم می‌گذرد؛ بیشتر متوجه می‌شوم که یک والد بودن، در واقع نوعی تکامل ادامه‌دار است».

راهی که لیلا پیشنهاد می‌دهد این است که زمانی را برای خلوت کردن با خود و تفکر اختصاص دهید. او می‌گوید که بهتر است این کار را زمانی که احساس خستگی یا ناراحتی دارید؛ انجام دهید.

از خود بپرسید حالتان چطور است؟ در ذهن شما چه می‌گذرد؟ چه موضوعی باعث ایجاد استرس شده است؟ چه موضوعی محرک و ایجاد‌کننده این استرس و تفکرات منفی است؟ چه چیزی به شما انرژی می‌دهد؟ چه چیزی شما را خوش‌حال و راضی می‌کند؟ نیازهای شما چه هستند؟

 

اگر هنوز هم در یافتن مسیر زندگی درست مشکل دارید کلیک کنید

با سایت دانشگاه زندگی همراه شوید

همه آن افرادی که نقاب آرامش به صورت می‌زنند و گاهی تظاهر به ایده‌ال بودن شرایط می‌کنند درگیر اختلال اضطراب به عنوان فراگیرترین اختلال روانی در دنیا هستند! احتمالا نه آن‌ها و نه شما دقیقا بدانید که بیش از 40 میلیون نفر از افراد زیر 18 سال در آمریکا با این اختلال رو به رو هستند و اگرچه از هر 10 نفر، 6 نفر آن‌ها از این اختلال رهایی پیدا می‌کنند اما بسیاری از کسانی که درگیر این مشکل هستند از این که اضطراب اصلا یک مشکل می‌تواند باشد یا نه بی‌خبر می‌باشند!

ای کاش مشکل اضطراب فقط اضطراب بود؛ آن گاه مدیریت اختلال اضطرابی خیلی ساده‌تر از آن چیزی بود که فکر می‌کردیم. اما در واقعیت بیش از نیمی از کسانی که با اختلال اضطراب شناسایی شده‌اند به افسردگی مبتلا هستند. به علاوه این مشکل نه تنها افراد بالغ بلکه 25 درصد کودکان و نوجوانان را خصوصا از سن 13 تا 18 سالگی به خود درگیر می‌کند. دقیقا مثل ویروسی که به صورت بیولوژیک عملکرد دستگاه‌های مرتبط را علاوه بر سلول‌های هدف، دستخوش تغییر می‌کند!

 

اختلال در مراکزی که مسئول تعادل خلق و خوی فرد هستند نظیر بخش‌های ترشح‌کننده سروتونین، دوپامین و نوراپی‌نفرین عامل اصلی ایجاد اختلال اضطراب شناسایی شده‌اند. از آن جایی که اضطراب تبدیل به یکی از بخش‌های جدایی‌ناپذیر ما در زندگی روزمره شده است تصمیم گرفتیم با نگاهی جامع‌تر به این مسئله و راهکارهای مدیریت آن بپردازیم.

نشانه‌ها و تکنیک‌های مدیریت اختلال اضطراب تا رفع آن

در صورتی که از وجود اضطراب عمومی رنج می‌برید احتمالا حداقل یکی از چند نشانه‌های زیر را در خود مشاهده کرده‌اید:

1. نگرانی پایدار و بیش از حد
2. تلاطم درونی و آشفتگی خاطر
3. اختلال در تمرکز
4. اختلال در خواب
5. کج‌خلقی
6. سرگیجه
7. تعریق

 

اما برای هر یک از این علائم چه راهکارهایی را تا کنون امتحان کرده‌اید؟ هر یک از این نشانه‌ها را می‌تواند در 3 مرحله زیر تخفیف داد:

1. بازنگری شناختی
2. خودمراقبتی
3. درون پویی یا مراقبه (مدیتیشن)

بازنگری شناختی: حل مسئله، کشف شواهد و فکر و خیال را متوقف کنید!

بیش از فکر کردن به یک موضوع، حقه‌ای است که ذهن ما برای ارزیابی سناریوهای مختلف موجود جهت حل یک مشکل پیاده می‌کند. در حالی که معمولا هیچ راهی برای پیش‌بینی نتایج آینده و آن چیزی که قرار است اتفاق بیفتد وجود ندارد. شاید یکی از تکنیک‌های مناسب برای جلوگیری از ورود فکر و خیال به ذهن استفاده از ابزارهایی مثل یک باند لاستیکی محکم و بستن آن دور مچ باشد. به محض این که فکر و خیال متفرقه به سرتان زد در یک پویش خودآگاهانه باند را بکشید. با برخورد لاستیک بخ سطح پوست توانستید یک تلنگر را از راه فیزیکی به ذهنتان وارد کنید.

مقالات بیشتر مسیر زندگی را کلیک کنید

دانشگاه زندگی را کلیک کنید

ارتباطات بارها و بارها از جنبه‌های مختلف بررسی شده است و با وجود اختلاف نظری که پیرامون هر بخش آن وجود دارد کارشناسان بر یک اصل اتفاق نظر دارند؛ این که ارتباط غیرکلامی بخش اساسی و حذف‌ناشدنی یک گفتگو است.

چهره، حالات چشم و چشم دوختن یا خیره شدن به جایی، حرکات بدن و تُن صدا از جمله عواملی هستند که ارتباط اجتماعی را فراتر از ارتباط کلامی می‌برند. شیوه دست دادن ما در یک مهمانی می‌تواند بار معنایی زیادی داشته باشد و شک نکنید که مخاطبتان از شیوه احوال‌پرسی شما می‌تواند به حالاتتان پی ببرد. این که مدل موی شما چیست و چه رنگی را برای موهایتان می‌پسندید همه و همه در بردارنده مفاهیمی هستند که در قالب ارتباط غیرکلامی به طرف مقابل منتقل می‌شوند.

جالب است بدانید اولین مطالعات دانشمندان روی ارتباط غیرکلامی از سال 1872 و در کتابی تحت عنوان The Expression of the Emotions منتشر شد. از آن موقع تحقیقات زیادی روی روش‌های ارتباط غیرکلامی و تاثیرات آن صورت گرفته است. هر چند که بسیاری از راه‌های برقراری ارتباط از نوع غیرکلامی به نحوی می‌باشند که ممکن است مخاطب در صورتی که به خوبی توجه نکند حتی به آن‌ها پی نبرد اما در هر صورت هرگز نمی‌توان منکر آن شد.

در ادامه قصد داریم چند نمونه از راه‌های ارتباط غیرکلامی را که توسط روان‌شناسان و البته محققان فعال در زمینه زبان بدن مطرح شده است بررسی کنیم.

انواع ارتباط غیرکلامی از دیدگاه روان‌شناسی که باید بدانید

در بسیاری از موارد ممکن ارتباط غیرکلامی از یک عنصر تشکیل نشده است. گاهی مخاطب اجزای مختلف را به هم می‌چسباند تا بتواند مفهوم خود را بهتر برساند. مثلا اخم کردن و دست به سینه نشستن یکی از نشانه‌های بارز عصبانیت است. یا خیره شدن به نقطه‌ای بدون پلک زدن در غالب اوقات نشانگر عدم موافقت ما با موضوعات می‌باشد.

مهارت‌های غیرکلامی فقط در ارتباطات روزمره کاربرد ندارند. از این مهارت در بحث کسب وکار به وفور استفاده می‌شود. چنان چه در مهارت‌های ارتباطات غیرکلامی در بازاریابی گفته شد مهارت غیرکلامی عناصر متعددی را شامل می‌شود. میز و صندلی اطراف، شناخت مخاطب، حالات ایستادن، مهارت شنیداری، خودپرسی و سایر عوامل مشابه می‌توانند در شکل‌گیری این ارتباط تاثیرگذار باشند. حتی یکی دیگر از ارکان مهم در ارتباط غیرکلامی سکوت است. هر چند که سکوت خیلی در فرهنگ شرق شناخته شده نیست و ما معمولا برای همه چیز جواب های حاضر و آماده داریم اما سکوت در فرهنگ غرب پسندیده تر است. گاهی سکوت نشانگر رضایت و اعتماد است و گاهی ابزاری برای تهدید و فشار آوردن به دیگران.

 

حالات چهره در ارتباط غیرکلامی

روان‌شناسان معتقدند حالات چهره بیش‌ترین سهم را در ارتباط غیرکلامی دارد. کمی مکث کنید و فقط فکر کنید چه بار اطلاعاتی عظیمی ممکن است از طریق اخم کردن یا خندیدن منتقل شود؛ چرا که صورت هر فرد اولین بخشی است که ما در رفتار وی مشاهده می‌کنیم.

ژست، حرکات و اشارات در ارتباط غیرکلامی

حرکات سیگنال مهمی در برقراری ارتباط هستند. مثلا مشتری قادر است از طرز ایستادن شما پیام شما را دریافت کنید. به عنوان مثال وقتی که فروشنده یا بازاریاب دست به سینه بایستد تقریبا نسبت به مخاطب خود بی توجه بوده است. پس دست به سینه ایستادن اولین نشانه عدم اعتماد و توجه مابین طرفین است. یا این که ایستادن در حالت عادی، دست های افتاده و شانه‌های مستحکم نشانگر اعتماد به نفس شما هستند. بنابراین در ارتباط غیرکلامی بهترین شیوه ایستادن ثبات و آرامش است. در صورتی که مدام حرکت کنید و به جلو یا عقب گام بردارید نشان داده اید که از صحبت کردن خسته شده اید.

 

مسیر زندگی درست را اینجا کلیک کنید

با سایت دانشگاه زندگی همراه شوید